Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Włocławku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2014r.

Sąd Okręgowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Duda- Marciszewska

Protokolant: sekr. sądowy Marlena Budzyńska

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2014r. we Włocławku na rozprawie

sprawy H. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania H. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 15 lipca 2014roku znak: (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt IVU 686/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 15 lipca 2014r. na podstawie art. 6 ust. 2 pkt la ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił H. C. uwzględnienia do wysokości emerytury okresu zatrudnienia od dnia 1.03.1956 r. do dnia 30.10.1957 r. i od dnia 1.04.1960r. do dnia 30.11.1960 w P. G. gm. K. jako okresu składkowego.

W uzasadnieniu podjętej decyzji organ rentowy wskazał, iż odmówił zaliczenia spornego czasookresu do wymiaru okresów składkowych na podstawie zeznań świadków albowiem J. M. w niniejszym okresie podaje, że pracowała w tym samym miejscu natomiast w kwestionariuszu przy składaniu wniosku o emeryturę podała, że pracowała w gospodarstwie rolnym u rodziców położonym w L.. T. M. wskazywała również, że pracowała z wnioskodawcą w P. natomiast w kwestionariuszu przy składaniu wniosku o emeryturę podała, że pracowała w gospodarstwie rolnym u wujka i ciotki Państwa S. w miejscowości U. gmina L.. Nadto świadkowie na okoliczność własnego zatrudnienia również nie posiadają dokumentów potwierdzających pracę w P.. Zastrzeżenia organu rentowego budził także fakt, że ze złożonym wnioskiem o przyznanie emerytury, w oświadczeniu wnioskodawca podał, że w okresie od roku 1954 do roku 1957 i od roku 1959 do 10.10.1961 r. pracował Pan w gospodarstwie u ojczyma w miejscowości R..

Odwołanie od powyższej decyzji wywiódł H. C. wskazując, iż jest ona dla niego krzywdząca.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych przytaczając argumentacją tożsamą jak w zaskarżonej decyzji wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

H. C. urodzony (...) od dnia 22 stycznia 1989roku pobierał rentę kolejowa II grupy. Od dnia 6 sierpnia 1997r. została mu przyznana emerytura kolejowa.

Dowód: decyzja k. 1-2, k. 11-12 akt organu rentowego plik BR.

W dniu 12 czerwca 2014roku H. C. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o uwzględnienie okresu zatrudnienia wP.w G. do okresu składkowego, na dowód czego złożył zeznania świadków J. M. i T. M..

W odpowiedzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 15 lipca 2014r. na podstawie art. 6 ust. 2 pkt la ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił H. C. uwzględnienia do wysokości emerytury okresu zatrudnienia od dnia 1.03.1956 r. do dnia 30.10.1957 r. i od dnia 1.04.1960r. do dnia 30.11.1960 wP.— G. gm. K. jako okresu składkowego.

Dowód: wniosek k.48, decyzja k. 54 akt organu rentowego plik BR.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wysuniętym żądaniem H. C. domagał się doliczenia do okresu składkowego okresu zatrudnienia w P. G. od dnia 1 marca 1956r. do 30 października 1957r. i od 1 kwietnia do 30 listopada 1960r. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 2 pkt 1 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2013r., poz. 1440 j.t.) za okresy składkowe uważa się również okresy przypadające przed dniem 15 listopada 1991r., za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego-wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenia lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową. Niemniej wskazać należy, że nie każdy podniesiony przez ubezpieczonego okres w świetle powołanej regulacji może zostać uznany za okres składkowy, wymaganym bowiem jest by w okresie, którego zaliczenia domaga się zainteresowany pracował on w wymiarze co najmniej połowy wymiaru czasu pracy, otrzymywał wynagrodzenie za wykonaną pracę, a nadto od otrzymanego uposażenia zostały odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne, chyba że nie było ustawowego wymogu odprowadzenia składki. Zanim jednak Sąd przystąpi do oceny czy owy okres zatrudnienia spełnia wyłuszczone powyżej kryteria niezbędne do zaliczenia jako okres składkowy w pierwszej kolejności winien ponad wszelką wątpliwość ustalić, czy we wskazanym czasookresie ubezpieczony faktycznie pracował. Zaznaczyć przy tym należy, że postępowanie sądowe wywołane wywiedzionym od decyzji odwołaniem nie doznaje ograniczeń dowodowych obowiązujących na etapie postępowania przed organem rentowym. Niniejsza okoliczność oznacza, że H. C. podnoszoną okoliczność tzn. fakt zatrudnienia w P. G. mógł dowodzić za pomocą wszelkich dostępnych i posiadanych środków dowodowych tak rzeczowych, jak i osobowych. Niniejszemu obowiązkowi wnioskodawca jednakże nie sprostał. Mając w tym względzie na uwadze, że wnioskodawca składał oświadczenie na okoliczność zdarzeń odległych w czasie o przeszło 50 lat, zaś jak wynika z pisma Agencji Nieruchomości Rolnych z dn. 8 maja 2014r. nie posiada ona akt osobowych ani płacowych wnioskodawcy Sąd dokonując oceny zgłoszonego żądania posiłkował się dokumentami zgromadzonymi w aktach osobowych wnioskodawcy z Przedsiębiorstwa (...). W ocenie Sądu z uwagi na duży upływ czasu jedynie dokumenty sporządzane ówcześnie na potrzeby zatrudnienia, bądź świadczeń rentowych najwierniej odzwierciedlały istniejący stan rzeczy. Tym bardziej, iż niektóre z nich były sporządzone własnoręcznie przez H. C. czym potwierdził on ich autentyczność. I tak Sąd Okręgowy dokonując analizy dokumentów zawartych w aktach wnioskodawcy uznał, iż brak jest jakiegokolwiek dowodu na okoliczność świadczenia pracy przez H. C. na rzecz P. G.. Wszelkie bowiem informacje zawarte w złożonych dokumentach świadczą o okoliczności świadczenia w tym czasie pracy w gospodarstwie rolnym rodziców. W oświadczeniu z dnia 11 kwietnia 1990r. ( k. 14 a.r) składanym przed Naczelnikiem Gminy wnioskodawca wskazał, iż od roku 1954 do roku 1957 i od 10 października 1959r. do 1961r. przebywał w gospodarstwie rolnym rodziców położonym w miejscowości R.. Niniejszą informację wnioskodawca zawarł również w życiorysie sporządzonym dnia 27 kwietnia 1961r., gdy ubiegał sie o pracę w P.. Nadto oświadczenie do akt osobowych z dnia 27 czerwca 1961r. nie zawiera jakiejkolwiek wzmianki o pracy w P. G. opisując jedynie czasookresy „25.6.54-4.11.57 przy rodzicach m. R., 5.11.57-10.10.59 zaś. sł. wojsk., 11.10.59-2.5.61 przy rodzicach K. pow. K.”. Wystawione natomiast przez Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej zaświadczenie z dnia 27 kwietnia 1961r. stwierdza, że H. C. nigdzie nie pracuje. Co więcej karta ewidencyjna w dziale dotyczącym przebiegu zatrudnienia przez podjęciem pracy w P.K.P. zawiera tożsame zapisy jak w oświadczeniu do akt osobowych i nie zawiera jakiekolwiek wzmianki o pracy w P.. W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy nie mając jakiekolwiek obiektywnego dowodu mogącego poświadczyć podnoszoną przez wnioskodawcę okoliczność nie zaliczył spornego czasookresu do okresu składkowego. Dokonując powyższych ustaleń Sąd miał na uwadze tłumaczenia odwołującego, iż z uwagi na stan zdrowia i liczne pobyty w szpitalu nie zmierzał on wcześniej do wyjaśnienia owej kwestii. Niemniej zważyć należy, że problemy zdrowotne H. C. stanowiące podstawę do przyznania mu renty kolejowej rozpoczęły się dopiero pod koniec lat 80-tych, zaś dokumenty na jakich bazował Sąd pochodzą z lat przypadających bezpośrednio po spornym czasookresie. Wywieść należy z niniejszego, że odpowiadają one prawdzie. Kończąc należy również zaakcentować, że Sąd nie kwestionuje okoliczności, iż wnioskodawca być może wykonywał jakieś prace polowe na rzecz PGR-u jednakże jak sam wskazał charakteryzowały się one sezonowością. Brak jednakże jakichkolwiek dokumentów potwierdzających formę na podstawie jakiej były one wykonywane i czasookresu w jakich praca była świadczona.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 6 ust. 2 pkt 1a a contrario cytowanej ustawy, zgodnie z art. 477 ¹⁴§ 1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawcy jako bezzasadne .