Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Włocławku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Duda- Marciszewska

Ławnicy: M. K.

L. L.

Protokolant: sekr. sądowy Marlena Budzyńska

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2014r. we Włocławku na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w T.

o odszkodowanie

1.oddala powództwo;

2.zasądza od powoda M. S. na rzecz pozwanego (...) Sp. z o.o. w T. kwotę 2.700 zł ( dwa tysiące siedemset ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV P 2/14

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w tut. Sądzie w dniu 3 lutego 2014 roku powód M. S. wniósł o zasądzenie od pozwanej spółki (...) — (...) Spółka z o.o. w T. na rzecz powoda kwoty 156.068,00 zł . z ustawowym odsetkami od dnia 31.12.2013r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych

Uzasadniając swoje roszczenie powód wskazał, iż był pracownikiem pozwanej spółki od 10.07.2006r., z tym, że początkowo zatrudnionym na podstawie umów o pracę na czas określony, a od dnia 01.01.2018r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Pozwana spółka pismem z dnia 27.01.2013r. rozwiązała z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 30.11.2013r. Z uwagi na to, że pozwana spółka naruszyła przepis art. 12 Umowę (...)—(...)z dnia 01.07.2007r. wypowiadając umowę o pracę powodowi w okresie gwarancji zatrudnienia, który to okres wynosił 120 miesięcy od daty wejścia w życie Umowy (...), powód na podstawie zapisu art. 15 w/w Umowy (...)zwrócił sie do pozwanej spółki o zapłatę odszkodowania w kwocie 156.068,00 zł stanowiącej iloczyn wynagrodzenia miesięcznego powoda, liczonego jak wynagrodzenia za urlop z 44 miesięcznym pozostałym okresem gwarancji zatrudnienia liczonego od 01.12.2013r. do 31.07.2017r. tj. 3.547,00 zł. miesięczne wynagrodzenie powoda x 44 m-cy = 156.068,00 zł. Powód w piśmie z dnia 03.12.2013r. popełnił pomyłkę co do ilości miesięcy pozostałych w okresie gwarancji zatrudnienia liczonych od dania rozwiązania z powodem urnowy o pracę, wskazując na 45 miesięcy, a prawidłowa ilość tych miesięcy to 44. Pozwana spółka pismem z dnia 12.12.2013r. odmówiła zapłaty odszkodowania z powołaniem na Interpretację nr 2 z dnia 22.08.2008r. Umowy społecznej, z której to interpretacji ma wynikać, że zapisy art. 12 Urnowy (...)o gwarancji zatrudnienia nie maja zastosowania do pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie Umowy (...)na podstawie umowy o pracę na czas określony i szczególna ochrona stosunku pracy tych pracowników wygasa z chwilą zakończenia tej umowy, niezależnie od zawarcia następnych umów o prace z tymi pracownikami. Stanowisko pozwanej spółki co do braku roszczenia powoda o zapłatę odszkodowania przewidzianego w art. 15 Umowy (...)z uwagi na zapis Interpretacji nr 2 z dnia 22.08.2008r. jest nieuprawnione to z kilku względów. Po pierwsze, przywołana interpretacja Umowy (...)jest sprzeczna z zapisem samej umowy społecznej definiującym pojęcie pracownika na użytek tej Umowy obejmując jej zakresem podmiotowym - osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę u pracodawcy na dzień 01 sierpnia 2007r.. Zapis ten jasny, zrozumiały jednoznaczny co do zakresu podmiotowego objętego Umową Społeczną i nie daje żadnej podstawy, żadnej sugestii do zawężającej interpretacji zakresu podmiotowego gwarancji zatrudnienia tylko do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, a w stosunku do pracowników zatrudnionych na podatnie umowy o parce na czas określony gwarancja ta wygasa z dniem wygaśnięcia umowy o pracę mimo, że została umowa o pracę na czas nieokreślony. Po drugie, w przeciwieństwie do Umowy (...) nr (...) (...) która ma charakter przepisów prawa pracy na mocy przepisu art. 9 § 1 kp. przywołana interpretacja nr 2 z dnia 22.08.2008r. nie ma charaktery przepisów prawa pracy i nie może stanowić podstawy prawnej do odmowy zapłaty odszkodowania zawartego w Umowie (...). Po trzecie, nawet gdyby chcieć uznać, przywołaną przez pozwaną spółkę interpretacje nr 2 za podstawę odmowy zapłaty odszkodowania, to ta podstawa jest nieważna w świetle zapisów art. 9 ust. 4 kp, ponieważ narusza zasadę równego traktowania w zatrudnieniu i jako taka nie ma żadnego skutku prawnego. Powód wskazał, że w identycznej sytuacji faktycznej w jakiej jest powód, Sąd Rejonowy w Olsztynie dokonał oceny prawnej zapisów Umowy (...) nr (...) - (...)w uzasadnieniu wyroku z dnia 9.07.2013r sygn. akt IV P 149/13 uznając, że Umowa ta ma w pełni zastosowania do pracowników zatrudnionych na umową o pracę na czas określonych w dniu wejścia jej w życie, z którymi została zawarta następnie umowa o pracę na czas nieokreślony. Wyrok ten został utrzymany w mocy przez wyrok Sad Okręgowego w Olsztynie z dnia 31.10.2013r. sygn. akt IV Pa 162/13 na skutek apelacji pozwanej Spółki. Co do odsetek ustawowych powód przyjął datę wymagalności z zapisu art. 15 ust 4 Umowy (...).

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana wskazała, iż kwestionuje wszelkie twierdzenia powoda zgłoszone w pozwie za wyjątkiem wyraźnie przyznanych.
(...) SAOddział w T.zawarł z powodem wymienione niżej umowy o pracę: 1/ umowa o pracę na okres próbny zawarta na okres 10 lipca 2006r. do dnia
9 października 2006 r.; 2/ umowa o pracę na czas określony zawarta na okres 10 października
2006r. do dnia 31 grudnia 2006r.; 3/ umowa o pracę na czas określony od dnia 1 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2007r.; 4/ umowa o pracę na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 2008r. Powód z dniem 1 maja 2012r. został przeniesiony w trybie art. 23 ¹ kodeksu
pracy do pozwanego - (...)sp. z o.o w T..
Powód ostatnio był zatrudniony na stanowisku elektromontera maszyn i aparatów elektrycznych w Wydziale (...). Pozwany pismem z dnia 16 sierpnia 2013 r. powiadomił organizację związkową o zamiarze rozwiązania umowy o pracę z powodem za uprzednim 3 — miesięcznym okresem wypowiedzenia. Pozwany jako powód wypowiedzenia wskazał przyczyny ekonomiczne i organizacyjne leżące po stronie pracodawcy skutkujące koniecznością likwidacji etatu zajmowanego przez powoda. Przyczynami tymi były m.in. wprowadzenie do eksploatacji urządzeń nowej generacji, co zmniejsza systematycznie zapotrzebowanie na zadania wykonywane przez Wydział (...), w szczególności z zakresu realizowanych zabiegów na obiektach elektroenergetycznych oraz częstotliwość reagowania na zdarzenia awaryjne w tych obiektach. Organizacja związkowa nie wniosła żadnych zastrzeżeń do zawiadomienia o zamiarze rozwiązania z powodem stosunku pracy. Następnie w dniu 28 sierpnia 2013r. pozwany doręczył powodowi wypowiedzenie umowy o pracę ze skutkiem na dzień 30 listopada 2013r. Powód w pozwie dochodzi zasądzenia odszkodowania za rozwiązanie umowy w wysokości 156 068,00 zł. tytułem naruszenia przepisu art. 12 Umowy (...) nr (...)— (...)z dnia 1 lipca 2007r., zdaniem powoda wypowiadając mu umowę o pracę w okresie gwarancji zatrudnienia. Według strony pozwanej stanowisko powoda, iż jest on objęty gwarancjami zatrudnienia wynikającymi z Umowy (...)—(...)dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy (...), jest pozbawione podstaw prawnych.
Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 oraz ust. 2 Umowy (...)jej postanowienia dotyczą wszystkich pracowników (chyba, że co innego wynikałoby z
treści danego postanowienia tej umowy), w tym również tych, którzy na podstawie obowiązujących przepisów prawa nie świadczą pracy z usprawiedliwionych przyczyn i mogą zgodnie z prawem wrócić do pracy po zakończeniu nieobecności, w szczególności pracownicy przebywający na rentach okresowych, świadczeniach rehabilitacyjnych, urlopach macierzyńskich, wychowawczych, bezpłatnych, jak również wypełniających obowiązek służby wojskowej, a także wobec pracowników, którzy podejmą zatrudnienie u pracodawcy po dniu zawarcia urnowy na postawie prawomocnego wyroku sądowego orzekającego o przywróceniu do pracy. W myśl preambuły do umowy społecznej i zawartego tam słownika użytych pojęć przez „pracownika” w rozumieniu tego aktu rozumie się osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę u pracodawcy na dzień wejścia w życie umowy społecznej.
W dniu 22 sierpnia 2008 r. Komisja ds. (...)Umowy (...)wydała Interpretację Nr 2 treści tej umowy, ustalając, że cyt. „Szczególna ochrona stosunku pracy, w przypadku pracownika objętego Umową Społeczną i zatrudnionego na podstawie umowy o prace na czas określony w momencie wejścia w życie Umowy (...), wygasa z chwilą zakończenia tej umowy niezależnie od zawarcia następnych umów o pracę.” Zatem w świetle przedstawione wyżej stanu prawnego zawarta z powodem umowa o prace na czas określony od dnia 1 stycznia 2007r. (obowiązująca w dniu wejścia w życie Umowy (...)), wygasła z dniem 31 grudnia 2007r. i od tej daty powód nie jest objęty gwarancją zatrudnienia, pomimo zawarcia następnych umów o pracę. W tym przypadku mamy do czynienia z ustaniem jednego stosunku pracy oraz powstaniem nowego, który nie był już objęty gwarancjami wynikającymi z Umowy (...). Podnoszony przez powoda zarzut, iż Interpretacja Nr 2 Umowy (...)jest sprzeczna z samym zapisem Umowy (...)i nie ma charakteru przepisów prawa pracy, nie znajduje żadnego oparcia w stanie prawnym.
Na podstawie art. 44 Umowy (...)strony zobowiązały się do powołania Komisji ds. realizacji Umowy (...). Komisja ta działając na zasadzie konsensusu, podejmować będzie ustalenia m.in. w zakresie wiążących dla stron interpretacji treści Umowy (...).
Trudno również uwzględnić, ogólny — bez szczegółowego uzasadnienia, zarzut powoda odnośnie naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu. Z chwilą wejścia w życie postanowień Umowy Społecznej jej postanowieniami objęci zostali zarówno pracownicy zatrudnieni na czas nieokreślony jak również pracownicy zatrudnieni na czas określony. Sprawą, która nie powinna budzić żadnych wątpliwości jest to, że ochrona pracowników zatrudnionych na czas określony ustaje z dniem wygaśnięcia stosunku pracy. W takiej sytuacji nie ma podstaw do stawiania zarzutu nierównego traktowania pracowników.
Ponadto wskazano, że powód dla poparcia swojego stanowiska, błędnie opiera na poglądach wyrażonych w orzecznictwie Sądu Rejonowego w Olsztynie ( sygn. akt: IV P 149/13) i Sądu Okręgowego w Olsztynie (sygn. akt: IV Pa 162/13). Sprawa tocząca się przed sądami w Olsztynie jest o innym stanie faktycznym niż niniejsza sprawa, a nie jak podnosi powód „ że w identycznej sytuacji faktycznej jak jest powód”. Sprawa tocząca się przed sądami w Olsztynie dotyczyła sytuacji, w której pracodawca w piśmie wyraził zgodę na zmianę warunków zawartej umowy poprzez przedłużenie dotychczasowej okresowej umowy o pracę na umowę na czas nieokreślony. W tej sprawie umowa zawarta na czas określony nie uległa rozwiązaniu, strony bowiem przekształciły treść istniejącego stosunku pracy w ten sposób, że stała się ona umową bezterminową. Natomiast w przedmiotowej sprawie zawarta z powodem umowa na czas określony wygasła i doszło do zawarcia nowej umowy na czas nieokreślony. Pozwany wskazał, że sprawa ochrony pracownika zatrudnionego na czas określony w chwili wejścia w życie Umowy (...)była przedmiotem rozstrzygnięcia przez Sąd Rejonowy i Sąd Okręgowy w Elblągu — sygn. akt IV Pa 52/12.

Sąd Okręgowy we Włocławku poczynił następujące ustalenia faktyczne:

M. S. był zatrudniony w (...) SA Oddział w T. w okresie od 10 lipca 2006r. do dnia 9 października 2006 r. na podstawie umowy o pracę na okres próbny.

Dowód: zeznania powoda M. S. na płycie z nagrania zapisu cyfrowego z przebiegu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2014 roku w formacie obrazu i dźwięku (k.-103) 00:04:35-00:05:26, umowa o pracę w aktach osobowych powoda k.-15, świadectwo pracy z 02.12.2013r. w aktach osobowych powoda k.-2.

M. S. był zatrudniony w (...) SA Oddział w T. w okresie od 10 października 2006r. do dnia 31 grudnia 2006r. na podstawie umowa o pracę na czas określony.

Dowód: zeznania powoda M. S. na płycie z nagrania zapisu cyfrowego z przebiegu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2014 roku w formacie obrazu i dźwięku (k.-103) 00:04:35-00:05:26, umowa o pracę w aktach osobowych powoda k.-23, świadectwo pracy z 02.12.2013r. w aktach osobowych powoda k.-2.

M. S. był zatrudniony w (...) SA Oddział w T. w okresie od dnia 1 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2007r. na podstawie umowy o pracę na czas określony.

Dowód: zeznania powoda M. S. na płycie z nagrania zapisu cyfrowego z przebiegu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2014 roku w formacie obrazu i dźwięku (k.-103) 00:04:35-00:05:26, umowa o pracę w aktach osobowych powoda k.-32, świadectwo pracy z 02.12.2013r. w aktach osobowych powoda k.-2.

W dniu 1 lipca 2007r. pomiędzy związkami zawodowymi działającymi w spółkach grupy kapitałowej(...)a spółkami grupy (...)zawarto Umowę Społeczną — nr 1/1 — (...)dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy (...). Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 oraz ust. 2 Umowy (...)jej postanowienia dotyczą wszystkich pracowników (chyba, że co innego wynikałoby z treści danego postanowienia tej umowy), w tym również tych, którzy na podstawie obowiązujących przepisów prawa nie świadczą pracy z usprawiedliwionych przyczyn i mogą zgodnie z prawem wrócić do pracy po zakończeniu nieobecności, w szczególności pracownicy przebywający na rentach okresowych, świadczeniach rehabilitacyjnych, urlopach macierzyńskich, wychowawczych, bezpłatnych, jak również wypełniających obowiązek służby wojskowej, a także wobec pracowników, którzy podejmą zatrudnienie u pracodawcy po dniu zawarcia urnowy na postawie prawomocnego wyroku sądowego orzekającego o przywróceniu do pracy. W myśl preambuły do umowy społecznej i zawartego tam słownika użytych pojęć przez „pracownika” w rozumieniu tego aktu rozumie się osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę u pracodawcy na dzień wejścia w życie umowy społecznej, tj. na dzień 1 sierpnia 2007 roku. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 umowy społecznej pracodawca zobowiązuje się, że w ciągu 120 miesięcy od wejścia w życie umowy społecznej zapewni gwarancje zatrudnienia. W myśl preambuły do umowy społecznej i zawartego tam słownika użytych pojęć przez „gwarancje zatrudnienia” w rozumieniu tego aktu rozumie się zakaz rozwiązywania umów o pracę z pracownikami i zakaz wypowiadania warunków pracy lub płacy poza wyjątkami określonymi w umowie społecznej.

Dowód: zeznania powoda M. S.na płycie z nagrania zapisu cyfrowego z przebiegu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2014 roku w formacie obrazu i dźwięku (k.-103) 00:05:39, zeznania świadka W. S.na płycie z nagrania zapisu cyfrowego z przebiegu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2014 roku w formacie obrazu i dźwięku (k.-103) 00:10:21, Umowa Społeczna — nr 1/1 — (...)dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy (...)k.-11-30.

M. S. był zatrudniony w (...) SA Oddział w T. w okresie od dnia 1 stycznia 2008r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Dowód: zeznania powoda M. S. na płycie z nagrania zapisu cyfrowego z przebiegu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2014 roku w formacie obrazu i dźwięku (k.-103) 00:04:35-00:05:26, umowa o pracę w aktach osobowych powoda k.-45, świadectwo pracy z 02.12.2013r. w aktach osobowych powoda k.-2.

M. S.z dniem 1 maja 2012r. został przeniesiony w trybie art. 23 ¹ kodeksu
pracy do (...)sp. z o.o w T.. Ostatnio był zatrudniony na stanowisku elektromontera maszyn i aparatów elektrycznych w Wydziale (...).

Dowód: porozumienie zmieniające umowę o pracę na mocy porozumienia stron z 10.01.2011r. w aktach osobowych powoda k.-71, opis stanowiska pracy w aktach osobowych powoda k.-89, zaświadczenie w aktach osobowych powoda k.-4, świadectwo pracy z 02.12.2013r. w aktach osobowych powoda k.-2.

(...)sp. z o.o w T.pismem z dnia 16 sierpnia 2013 r. powiadomił organizację związkową o zamiarze rozwiązania umowy o pracę z M. S.za uprzednim 3 — miesięcznym okresem wypowiedzenia. Zakład pracy jako powód wypowiedzenia wskazał przyczyny ekonomiczne i organizacyjne leżące po stronie pracodawcy skutkujące koniecznością likwidacji etatu zajmowanego przez M. S.. Przyczynami tymi były m.in. wprowadzenie do eksploatacji urządzeń nowej generacji, co zmniejsza systematycznie zapotrzebowanie na zadania wykonywane przez Wydział (...), w szczególności z zakresu realizowanych zabiegów na obiektach elektroenergetycznych oraz częstotliwość reagowania na zdarzenia awaryjne w tych obiektach.

Dowód: pismo z 16.08.2013r. w aktach osobowych powoda k.-95, rozwiązanie umowy o pracę z 27.08.2013r. w aktach osobowych powoda k.-96.

Organizacja związkowa nie wniosła żadnych zastrzeżeń do zawiadomienia o zamiarze rozwiązania z M. S. stosunku pracy.

Dowód: pismo z 16.08.2013r. w aktach osobowych powoda k.-95, rozwiązanie umowy o pracę z 27.08.2013r. w aktach osobowych powoda k.-96.

W dniu 28 sierpnia 2013r. (...)sp. z o.o w T.doręczył M. S.wypowiedzenie umowy o pracę ze skutkiem na dzień 30 listopada 2013r.

Dowód: zeznania powoda M. S. na płycie z nagrania zapisu cyfrowego z przebiegu rozprawy z dnia 10 kwietnia 2014 roku w formacie obrazu i dźwięku (k.-103) 00:04:35-00:05:26, rozwiązanie umowy o pracę z 27.08.2013r. w aktach osobowych powoda k.-96, świadectwo pracy z 02.12.2013r. w aktach osobowych powoda k.-2.

M. S.na podstawie zapisu art. 15 w/w Umowy (...)zwrócił sie do (...)sp. z o.o w T.o zapłatę odszkodowania z uwagi na naruszenie gwarancji zatrudnienia ukonstytuowanych w/w Umową Społeczną.

Dowód: pismo z 03.12.2013r. k.-31.

(...)sp. z o.o w T.pismem z dnia 12.12.2013r. odmówiła zapłaty odszkodowania z powołaniem na Interpretację nr 2 z dnia 22.08.2008r. Umowy (...), z której to interpretacji ma wynikać, że zapisy art. 12 Umowy (...)o gwarancji zatrudnienia nie maja zastosowania do pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie Umowy (...)na podstawie umowy o pracę na czas określony i szczególna ochrona stosunku pracy tych pracowników wygasa z chwilą zakończenia tej umowy, niezależnie od zawarcia następnych umów o prace z tymi pracownikami.

Dowód: pismo z 12.12.2013r. k.-32, tekst jednolity Interpretacji nr 2 Treści Umowy (...)— (...)dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy (...)z 22.08.2008r. k.-33-34.

Sąd Okręgowy we Włocławku zważył, co następuje:

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie ustalono w oparciu o dowody z dokumentów zebranych w aktach sprawy oraz aktach osobowych powoda. Sąd nie znalazł podstaw, aby poddawać w wątpliwość prawdziwości i autentyczności przedstawionych w toku postępowania dokumentów. Powyższe dowody w ocenie Sądu uzupełniają się wzajemnie tworząc logiczną całość. Przedmiotowy materiał Sąd uznał w konsekwencji za rzetelny i wiarygodny. Strony w trakcie postępowania nie kwestionowały jego prawdziwości, a jedynie odmiennie go interpretowały oraz wyprowadzały z niego odmienne konkluzje o charakterze jurydycznym.

Powód M. S. i za pozwanego W. S. zeznawali na okoliczność podstaw prawnych zatrudnienia powoda, daty wprowadzenia w życie umowy społecznej oraz zakresu jej obowiązywania. W ocenie Sądu w/w zakresie zeznania ocenianych osobowych źródeł dowodowych są spójne i wzajemnie skorelowane co świadczy o ich wiarygodności. Dokonując oceny złożonych zeznań w/w Sąd miał również na uwadze okoliczność, iż zeznania powoda i świadka są zbieżne z wnioskami płynącymi z analizy dokumentów zebranych w aktach sprawy oraz aktach osobowych powoda.

Antycypując dalsze rozważania o charakterze merytorycznym należy w tym miejscu wskazać, iż spór między stronami dotyczył jedynie interpretacji zapisów Umowy (...)— (...)dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy (...), a ściślej odpowiedzi na pytanie, czy zapisy art. 12 Umowy (...)o gwarancji zatrudnienia mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie Umowy (...)także na podstawie umowy o pracę na czas określony, czy też nie mają one do nich zastosowania i szczególna ochrona stosunku pracy tych pracowników wygasa z chwilą zakończenia tej umowy, niezależnie od zawarcia następnych umów o prace z tymi pracownikami oraz ich rodzaju.

Jest bowiem bezspornym, że M. S.był zatrudniony w (...) SAOddział w T.w okresie od dnia 1 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2007r. na podstawie umowy o pracę na czas określony (dopiero od 1 stycznia 2008 roku M. S.był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony), a Umowa (...)— (...) (...)dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy (...)weszła w życie w dniu 1 sierpnia 2007 roku.

Powód stał na stanowisku, iż zapisy art. 12 Umowy (...) o gwarancji zatrudnienia mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie Umowy (...) także na podstawie umowy o pracę na czas określony i szczególna ochrona stosunku pracy tych pracowników nie wygasa z chwilą zakończenia tej umowy w przypadku zawarcia następnych umów o prace z tymi pracownikami.

Przeciwne zdanie reprezentowała strona pozwana - zapisy art. 12 Umowy (...) o gwarancji zatrudnienia nie mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie Umowy (...) na podstawie umowy o pracę na czas określony i szczególna ochrona stosunku pracy tych pracowników wygasa z chwilą zakończenia tej umowy, niezależnie od zawarcia następnych umów o prace z tymi pracownikami.

Zdaniem Sądu prawidłowym jest stanowisko strony pozwanej.

W tym miejscu podkreślić należy, że wolą stron zawierających przedmiotową Umowę (...)było zapewnienie pracownikom zatrudnionym w chwili wejścia jej w życie stosownych gwarancji zatrudnienia z założeniem, że nie będą one wiązać pracowników, którzy będą zatrudniani po tej dacie.

Wersja interpretacji zapisów Umowy (...), przedstawiana przez stronę powodową co do zakresu jej normowania, nie ma żadnych podstaw. Brak jest jakiegokolwiek obiektywnego kryterium wedle których pracownicy zatrudnieni pierwotnie na podstawie np. umowy o pracę na czas określony w okresie, kiedy weszła w życie umowa społeczna (tj. w dniu 1 sierpnia 2007 r.), mieli by być nadal obejmowani uprawnieniami wynikającymi z treści tego szczególnego wewnętrznego źródła prawa pracy także w okresie obowiązywania nowej umowy, poza właściwie dwoma wyjątkami. Jednym z nich jest regulacja zawarta w art. 5 ust. 2 umowy (nawiązanie stosunku pracy po prawomocnym wyroku sądu przywracającym danego pracownika do pracy) oraz przypadkiem opisanym w art. 40 ust. 3 Umowy, pod warunkiem, że chodzi o nawiązanie stosunku pracy po okresie pobierania np. świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli miało to miejsce bezpośrednio po ustaniu zatrudnienia na czas określony, istniejącego w dniu wejścia w życie Umowy (...), tj. w dniu 1 sierpnia 2007 r. Chodzi więc o sytuacje, gdy pracownik, który był wówczas związany z pracodawcą na podstawie jakiejkolwiek umowy o pracę, później utracił to zatrudnienie (np. w wyniku działania art. 53 § 1 pkt lb k.p.) i korzystał np. ze świadczenia rehabilitacyjnego, a następnie po ustaniu niezdolności do pracy, zaprzestaniu pobierania z tego świadczenia, wystąpił o nawiązanie stosunku pracy.

Zdaniem Sądu dla takiej interpretacji zbędne jest odwoływanie się do Interpretacji nr 2 z dnia 22 sierpnia 2008r., albowiem wynika to z jasnych i czytelnych regulacji samej Umowy (...). W słowniku pojęć normatywnych zawartych we wstępnej części Umowy (...) znajduje się klarowna i nie wymagająca żadnej dodatkowej interpretacji definicja, co należy rozumieć przez pojęcie pracownika. Wynika z tego, że jest to tylko taka osoba, która w chwili wejścia w życie Umowy (...) (tj. 1 sierpnia 2007 r.) była zatrudniona przez jednego z pracodawców, niezależnie od rodzaju umowy. Ustanie umowy o pracę zdaniem Sądu powoduje wyjęcie spod ochrony z treści tej Umowy (...) i kompletnie bez znaczenia jest to, czy później zostanie zawarta kolejna umowa o pracę z tym samym pracownikiem, na jakich warunkach i w jakim odstępie czasu.

W świetle art. 5 Umowy (...) zapisy tej Umowy dotyczą wszystkich pracowników, chyba, że z treści danego postanowienia wynika co innego.

Zatem wbrew twierdzeniom powoda Umowa Społeczna nie obejmowała wszystkich pracowników zatrudnionych przez pozwaną w dacie jej wejścia w życie — 1 sierpnia 2007r. Przy czym gwarancje zatrudnienia przewidziane w Umowie (...) nie oznaczały, że pracodawca jest obowiązany kontynuować stosunek pracy ze wszystkimi pracownikami,

Art. 12 Umowy (...) wyraźnie definiował, co należy rozumieć pod pojęciem gwarancji zatrudnienia, a mianowicie „szczególną ochronę stosunku pracy oznaczającą zobowiązanie pracodawców do podejmowania czynności w zakresie jakichkolwiek zmian w stosunkach pracy, a w szczególności do rozwiązywania stosunku pracy oraz wypowiadania warunków pracy lub płacy jedynie na warunkach i w trybie zgodnym z postanowieniami tej umowy”.

Podnieść należy również, że odszkodowanie za naruszenie gwarancji zatrudnienia miało być obliczane jako iloczyn wynagrodzenia i miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę, a nie od ustania stosunku pracy z upływem okresu na jaki została zawarta umowa na czas określony. Strony Umowy (...) przewidywały odszkodowanie za naruszenie gwarancji zatrudnienia, dla osób zatrudnionych na umowę o pracę na czas określony, w wysokości odpowiadającej iloczynowi wynagrodzenia oraz ilości miesięcy które pozostają do upływu okresu, na jaki umowa została zawarta

Wynika z powyższego, że gwarancje zatrudnienia obejmowały pracowników zatrudnionych na umowy o pracę na czas określony, jednak ochrona ta kończyła się wraz z końcowym dniem trwania tej umowy. Zawarcie późniejszych stosunków pracy z pozwaną nie miało znaczenia z punktu widzenia gwarancji zatrudnienia, gdyż dochodziło do zawarcia nowego stosunku pracy, który nie był już objęty gwarancjami wynikającymi z Umowy (...). Przyjęcie innego stanowiska byłoby sprzeczne z logiczną wykładnią umowy.

Również jako niezasadne należy kwalifikować stanowisko powoda, co do tego, że nie objecie ochroną pracowników, którzy po okresie wejścia w życie Umowy (...)zawierali kolejne umowy o pracę (nawet ostatecznie z kontraktem bezterminowym) jest wyrazem nierównego traktowania w zatrudnieniu, albowiem, przyjmując wersję powoda na1eałoby uznać, że Umowa (...) ma zastosowanie do wszystkich pracowników od chwili jej zawarcia, bez względu na to, kiedy taka umowa została zawarta, jak długo trwała i kiedy została zawarta (poza tym, by było to po dacie wejścia w życie Umowy (...)). Intencją stron Urnowy (...), było jednak przyznanie określonych przywilejów związanych z trwałością stosunku pracy dla pracowników pozostających w zatrudnieniu na podstawie konkretnego stosunku prawnego tylko przez okres jego trwania. Każde zakończenie tego stosunku prawnego miało tę ochronę przerywać. Zasada ta miała dotyczyć także umów na czas nieokreślony jeżeli doszło do ich zakończenia. Ponowne zatrudnienie pracownika, choćby zaraz następnego dnia nie inicjowało ponownie tej ochrony.

Pewne zróżnicowanie pracowników u danego pracodawcy co do zakresu uprawnień i obowiązków jest dopuszczalne pod warunkiem, że jest uzasadnione obiektywnymi przesłankami. W tym wypadku podkreślić należy, że powód w sposób wadliwy dopatruje się tutaj niedopuszczalnego zróżnicowania. Pracownicy zatrudnieni na podstawie obu rodzaju umów (na czas nieokreślony i na czas określony) w dniu wejścia w życie Umowy (...) korzystają z takich samych uprawnień, tyle że przez okres trwania takiej umowy. Chodzi więc o tożsamość stosunku pracy na moment wejścia w życie Umowy (...), do chwili zaistnienia okoliczności rodzących określone prawa podmiotowe, a nie rozciągnięcie tych uprawnień na kolejne stosunki pracy, niezależnie od ich rodzaju.

W powyższym kontekście należy zaznaczyć, iż nie sposób nie zauważyć, że stosunki pracy zawarte na podstawie umów na czas nieokreślony i na czas określony różnią się z natury rzeczy co do gwarancji zatrudnienia, co wyraźnie wynika z kodeksu pracy .Umowa o pracę na czas określony wygasa z mocy prawa z upływem okresu na jaki została zawarta, natomiast umowa na czas nieokreślony wymaga oświadczenia woli pracodawcy o rozwiązaniu tej umowy (oczywiście poza wyjątkami gdy to sam pracownik rezygnuje z pracy).

Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie wskazywał, że zasada równości oznacza, że wszystkie podmioty charakteryzujące się w równym stopniu daną cechą istotną (relewantną) powinny być traktowane równo, a więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących ( vide wyrok TK z 5 listopada 1997 r., sygn. K 22/97, OTK ZU nr 3-4/1997 Jeżeli prawodawca różnicuje podmioty prawa, które charakteryzują się wspólną cechą istotną, to wprowadza odstępstwo od zasady równości. Takie odstępstwo nie musi jednak oznaczać naruszenia art. 32 Konstytucji. Jest ono dopuszczalne, jeżeli zostały spełnione następujące warunki: 1) kryterium różnicowania pozostaje w racjonalnym związku z celem i treścią danej regulacji; 2) waga interesu, któremu różnicowanie ma służyć, pozostaje w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostaną naruszone w wyniku wprowadzonego zróżnicowania; 3) kryterium różnicowania pozostaje w związku z innymi wartościami, zasadami czy normami konstytucyjnymi, uzasadniającymi odmienne traktowanie podmiotów podobnych.

Podstawowe znaczenie dla rozważania zasady równości ma zatem w pierwszym rzędzie ustalenie „cechy istotnej”, która przesądza o uznaniu porównywanych podmiotów za podobne lub odmienne. Uznanie podobieństwa pozwała na podjęcie badania, czy podmioty podobne są traktowane podobnie przez przepisy prawa. Dopiero zaś stwierdzenie, że prawo nie traktuje podmiotów podobnych w sposób podobny (a więc wprowadza zróżnicowanie), prowadzi do postawienia pytania, czy takie zróżnicowanie jest dopuszczalne w świetle zasady równości.

Z uwagi na fakt , że tej ,,cechy istotnej” - takiej samej gwarancji zatrudnienia wynikającej z kodeksu pracy - brak , w odniesieniu do w/w umów o pracę, bezprzedmiotowe stają się dalsze dywagacje co do ewentualnej dyskryminacji pracowników zatrudnionych na czas określony.

Reasumując należy stwierdzić, iż naturą rzeczy jest, że umowa na czas określony kreuje określone prawa i obowiązki tylko na czas na jaki została zawarta. Z chwilą kiedy ona ustaje, ustają także i one, a zawarcie nowej umowy kreuje całkiem nowy stosunek zobowiązaniowy. W tym wypadku treść (nie interpretacja nr 2) zapisów zawartych w art. 12 tej Umowy (...) sprawę wyjaśnia w sposób dostateczny.

Niejako na marginesie można podnieść, zgadzając się w całej rozciągłości ze stanowiskiem strony pozwanej w niniejsze zakresie, iż powód dla poparcia swojego stanowiska błędnie opiera na poglądach wyrażonych w orzecznictwie Sądu Rejonowego w Olsztynie (sygn. akt: IV P 149/13) i Sądu Okręgowego w Olsztynie (sygn. akt: IV Pa 162/13), gdyż sprawa tocząca się przed w/w Sądami jest oparta na innym stanie faktycznym niż niniejsza sprawa. Dotyczyła ona bowiem sytuacji, w której pracodawca w piśmie wyraził zgodę na zmianę warunków zawartej umowy poprzez przedłużenie dotychczasowej okresowej umowy o pracę na umowę na czas nieokreślony. W tej sprawie umowa zawarta na czas określony nie uległa rozwiązaniu, strony bowiem przekształciły treść istniejącego stosunku pracy w ten sposób, że stała się ona umową bezterminową. Natomiast w niniejszej sprawie zawarta z powodem umowa na czas określony wygasła i doszło do zawarcia nowej umowy na czas nieokreślony.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał żądanie strony powodowej, jako pozbawione podstaw prawnych, za nieuzasadnione i w konsekwencji oddalił powództwo.

O kosztach zastępstwa procesowego strony pozwanej Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o zasadę kosztów celowych i odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 kpc in fine w zw. z art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 391 § 1 zd. 1 kpc, mając nadto na uwadze złożony w trybie art. 109 § 1 kpc wniosek fachowego pełnomocnika pozwanego, a także na podstawie § 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 6 i § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z dnia 28 września 2002 rok, Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) i w konsekwencji zasądził od strony ,,przegrywającej” postępowanie w sprawie, tj. powoda M. S. (jego uznano za stronę przegrywającą sprawę albowiem powództwo oddalono w całości), na rzecz strony ,,wygrywającej” postępowanie, tj. pozwanego (...) Sp. z o.o. w T., kwotę 2.700 złotych. Rozstrzygając w omawianym zakresie uwzględniono niezbędny nakład pracy pełnomocnika, czynności podjęte przez niego w sprawie, charakter sprawy i wkład pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.